I found God on the corner of First and Amistad.: You are there when I'm a mess, talk me down from every ledge. Give me strength, boy, you're the best.

środa, września 10, 2014

You are there when I'm a mess, talk me down from every ledge. Give me strength, boy, you're the best.

Jutro egzamin. Mam za sobą długie dni nauki, ale wcale nie czuję się perfekcyjnie nauczona. To zabawne, bo chyba jeszcze nigdy nie włożyłam tyle pracy w jeden test. Mam nadzieję, że to wystarczy. Chciałabym być już po. Jestem już zmęczona siedzeniem w tych czterech ścianach, jestem zmęczona nauką i jestem zmęczona stresem, który mnie obezwładnia za każdym razem jak pomyślę o jutrze. Nawet gdyby miało nie pójść do końca po mojej myśli, wolę być już za tym.

Dziś mały przegląd sierpnia, średnio ciekawy, bo właściwie nic wielkiego nie działo się przez mój ukochany miesiąc. Wakacyjny maraton wesel trwał w najlepsze, tym razem bawiliśmy się z moją rodzinką. Spędziliśmy tydzień w Rymanowie, na weselu i przy okazji aby odpocząć. Przyszły i równie szybko minęły moje urodziny. Dostałam cudny prezent od P. i generalnie w tym roku czuję się usatysfakcjonowana tym w jaki sposób spędziłam ten dzień. Pogoda niestety nie dopisała, więc musiałam pływać w lodowatej wodzie Soliny, ale dopisały humory i niezastąpione towarzystwo. Końcem sierpnia zaczęły się Mistrzostwa i kibicowanie. Coś, na co długo czekałam, ale nie było mi dane cieszyć się tym w pełni.

Ostatni dzień sierpnia przyniósł też zupełnie niespodziewanie smutne dni. Vega opuściła nas tak nagle, że kilka dni zajęło mi przywyknięcie do tej myśli. Zupełnie nie pozbierałam się chyba do tej pory. Wiem, że każdy mógłby powiedzieć, że była tylko psem. Ale dla mnie nie była TYLKO psem. Była prezentem na moje 12 urodziny i zawsze gdzieś tam ze mną była. Zmieniali się przyjaciele, szkoły, spotykałam się z różnymi chłopakami, ale Vega zawsze była. Zawsze przychodziła położyć się pod moim łóżkiem, kiedy płakałam i cieszyła się na mój widok jak nikt inny. Była niesamowicie radosnym zwierzęciem i jakimś sposobem część tej radości zabrała ze sobą. 31 sierpnia skończyło się lato, skończyło się życie Vegi i dla mnie też coś się skończyło.